روز جهانی جواهرات 23 اسفند ماه برابر با 13 مارچ می باشد که در این روز دنیای جواهرات، معدنچیان، طراحان و سازندگان جواهر را گرامی می داریم.
از زمان باستان تا کنون بشر همواره به آراستگی و زیبایی خود می اندیشیده و همواره سعی داشته تا زیباترین و بهترین البسه، تزیینات و زیورآلات را برای خود مهیا کند.
وقتی به تاریخ نگاه می کنیم می بینیم که چه جنگ های بیشماری بر سر این زیور آلات در گرفته است و چه تعداد سرباز و انسان های بی گناهی در این راه کشته شده اند.
به نظر شخص بنده شاید روی تمام کره زمین، یکی از مکان هایی که لایق جشن گرفتن برای روز جهانی جواهرات باشد، آن مکان موزه خزانه جواهرات ملی در ایران می باشد. موزه ای که بینظیرترین، بی همتا ترین و با ارزش ترین جواهرات و گوهرسنگ های روی کره زمین که برخی از آن ها بدون مشابه و استثنایی هستند قرار دارند.
جدای این جواهرات، داستان های آن ها خود چندین جلد کتاب خواهد شد که برای بسیاری می تواند درس عبرت باشد که به دنبال دنیا و اموال دنیا نباشند چرا که همه امانت دار هستیم.
جواهرات گنجینه های درخشانی هستند که همواره انسان ها مجذوب و مسحور آن ها می شوند، بیانی بی انتها از ظرافت و زیبایی که به دلیل درخشندگی و جذابیت خود همواره در طول تاریخ بشر مورد توجه قرار گرفته اند.
در دنیای امروز این یک حقیقت شناخته شده است که جواهرات و بخصوص الماس یکی بهترین هدایا برای یک خانم هستند و تقریبا 99% خانم ها عاشق جواهرات و خرید آن هستند و اولین کسانی هستند که روز جهانی جواهرات را جشن می گیرند.
روز جهانی جواهرات می تواند برای هدیه دادن یک جواهر یا خرید یک جواهر بهانه خوبی باشد. در روزهای دیگر مانند تولد یا سالگرد ازدواج، روز مادر یا پدر نیز می توان با خرید یک جواهر آن روز را تکمیل کرد.
زیور آلات جواهر همچنین یک راه عالی برای تکمیل مد و لباس پوشیدن باشد و می توان جواهرات را با لباس خود ست کرد. در طول تاریخ نیز استفاده از جواهرات به افزایش اعتماد به نفس مالک آن کمک می کرد و جواهرات خاص و تک در قدیم نزد شاهان و فرماندهان تداعی قدرت نیز داشته است.
جواهرات درخشان و جذاب هستند و پوشیدن آن ها در تمام طول سال برای مالک آن ها و برای اطرافیانشان نیز بسیار جذاب و سرگرم کننده است.
در برخی مراسم ها و میهمانی های بزرگ مانند عروسی ها یکی از نکته های که نظر بقیه را جلب می کند و به دنبال آن هستند زیورآلات و جواهرات دیگران است.
در روز جهانی جواهرات جدای از لذتی که از دیدن آن ها می بریم باید بخشی از وقت خود را به تجلیل از معدنچیان، سنگ تراشان، سازندگان، مخراجکاران، و فروشندگان جواهر اختصاص داد.
کسانی که در زنجیره استخراج گوهرسنگ ها تا ساخت جواهرات و فروش آن ها به ما دست دارند و کار بسیار سخت و طولانی و حرفه ای را انجام می دهند تا ما بتوانیم از داشتن این جواهرات لذت ببریم.
در برخی کشورها مانند ایران این جواهرات جنبه سرمایه گذاری نیز دارند و همیشه نقش یک پشتوانه بزرگ برای خانواده ها را بازی می کنند.
جواهر به گوهرسنگ هایی گفته می شود که با استفاده از طلا، پلاتین و نقره بصورت زیورآلاتی مانند گردنبند، دستبند، گوشواره، و انگشتر… برای استفاده طراحی و ساخته شده اند.
مردم قرنهاست که جواهرات میپوشند و بسیاری آن را راهی برای نشان دادن موقعیت خود در جامعه میدانند. زیور آلات در هر شکل و اندازه وجود داشته است و امروزه مردم آن را برای اهداف کاربردی و تزئینی می پوشند و جنبه سرمایه گذاری نیز دارد.
در حالی که منشأ روز جهانی جواهرات ناشناخته است، بسیاری از مردم هر ساله این روز خاص را جشن می گیرند و در صورت داشتن توان مالی به خرید یک جواهر جدید می پردازند.
با توجه به علاقه انسان به جواهرات، ماه های سال نیز با نام یک گوهرسنگ نامگذاری شده است و خرید جواهر مربوط به هر ماه می تواند یک کادوی تولد بسیار جذاب باشد.
برخی نیز در روز روز جهانی جواهرات، جواهرات قدیمی و خریداری شده خود را از گنجه ها بیرون آورده و به بررسی و بازدید و تمیز کردن آن ها می پردازند و شاید برای خرید بعدی خود تصمیم گیری می کنند.
اما پیشنهاد سایت شهر گوهرها به شما مطالعه و تحقیق درباره گوهرسنگ ها و تاریخچه جواهرات در کتاب ها و اینترنتت و در سایت های معتبر است. برای این منظور می توانید به بخش گوهرشناسی و مقاله ها در سایت شهر گوهرها سری بزنید.
تاریخچه زیورآلات و جواهرات و باورها و اعتقادات قوم های مختلف همواره از تاریخ پیدایش بشر در کنار او بوده است و هنوز مشخص نیست چه قومی یا انسانی برای اولین بار در چه زمانی از تاریخ از زیورآلات و جواهر استفاده کرده است.
بله تاریخچه استفاده از زیورآلات و جواهرات زمانی شروع شد که انسان بر روی زمین راه رفت. البته زیورآلاتی که در قدیم ساخته و استفاده می شد مانند جواهرات مدرنی که امروزه با گوهرسنگ های صیقل داده شده و ما می سازیم نبودند. مردم باستان برای ساخت جواهرات از پر، استخوان، صدف و سنگ ریزه های رنگی استفاده می کردند.
بسیاری از انواع جواهرات که هنوز هم امروزه ساخته می شوند به عنوان اشیاء کاربردی مانند سنجاق سینه ها، گیره های موی سر و سنجاقهایی که بصورت قلاب لباسها را در کنار هم نگه میداشتند استفاده می شدند.
گردنبند ساده ای از استخوان ماهی مربوط به 25000 سال پیش در غاری در موناکو، فرانسه پیدا شده است که نمیدانیم این گردنبند چه معنایی داشته؟
برای رئیس روستا بود یا یک جادوگر؟ شاید یک شاهزاده خانم آن را به عنوان جایزه ای که شوهرش به خاطر داشتن فرزند پسر دریافت کرده و پوشیده است.
ما ممکن است هرگز دلیل واقعی ساخت این هدیه را ندانیم، اما می توانیم از تخیل خود استفاده کنیم و سعی کنیم طرز فکر مردم آن روزها را درک کنیم.
یکی دیگر از زیورآلاتی که بصورت گردنبند در دوران باستان استفاده می شده است، یک رسته مهره های استخوانی و صدفی است که در تپه شرقی سنگ چخماق، نزدیک شهر شاهرود در استان سمنان پیدا شده است که مربوط به 5300-6200 پیش از میلاد است و هم اکنون در موزه ملی ایران نگهداری می شود. (عکس بالا)
اولین زیورآلاتی که جنبه زیبایی و نشان دهنده قدرت بود از شکار به دست آمد. دندان ها، پرها، پنجه ها، شاخ ها و استخوان های حیوان شکار شده زینت بخش بدن شکارچی، همسر و خانواده او می شد.
شکارچیان بر این باور بودند که پوشیدن غنائم برای شکار بعدی برای آن ها خوش شانسی به همراه خواهد داشت. ادامه زندگی در یک خانواده یا روستای کوچک به یک شکارچی حرفه ای بستگی داشت و به همین دلیل این شخص شایسته احترام و امتیاز بود.
البته بهترین شکارچی که شجاعت و توانمندی زیادی داشت زیوراآلات بیشتر و بزرگ تر از حیواتات درنده تر و بزرگتری داشته است. انسان اولیه، جواهرات را به عنوان طلسم برای محافظت در برابر بدشانسی، بیماری و شیاطین استفاده می کرد.
در افسانه ها نیز گوهرسنگ ها و جواهرات بسیاری نقش های محافظتی و پیروزی داشتند که از این افسانهها بعدها جواهراتی ساخته شد که به نمادهایی برای بشر تیدیل شدند و تصور میشد به انسانی که از آن استفاده می کرد، قدرت، باروری، جادو، ثروت و عشق میدهند.
شاید بازدید شما از موزه ملی ایران، تکمیل کننده مقاله روز جهانی جواهرات باشد، در آینده مقاله مشابهی مانند روز جهانی جواهرات از موزه ایران باستان و زیورآلات و جواهرات داخل آن در سایت منتشر خواهیم کرد.
جواهرات بعدها نشان دهنده ارتباط و تعهد انسانی بود. بردگان را وادار می کردند که دستبند بپوشند تا نشان دهند متعلق به چه کسی هستند.
حلقه های ازدواج نماد تعهد دو نفر به یکدیگر بود. زمانی در اروپا تنها مقامات ثروتمند و عالی رتبه کلیسا مجاز به پوشیدن سنگ های قیمتی بودند. این نشانه ثروت و قدرت بود. مردم عادی که مایل به تقلید از آنها بودند، جواهرات ارزانتری میپوشیدند تا رنگ و نور به لباسهای جشن خود اضافه کنند.
برخی از قبایل آفریقایی حتی امروزه هم هنوز از حلقه های بزرگ داخل لب استفاده میکنند و دهان صاحب آن را منحرف میکنند. این برای این است که مردان در جنگ ترسناک تر به نظر برسند و زنان آنقدر زشت به نظر برسند که سایر قبایل نخواهند آنها را بدزدند.
حتما زنان آفریقایی را با گردن های بلند دیده اید که چندین حلقه دور گردن خود دارند؟ این کار با افزودن هر سال یک حلقه جدید از دوران کودکی انجام می شود. این باعث تغییر شکل بالاتنه می شود و گردن را بلندتر نشان می دهد.
با دنبال کردن مسیر یا تکامل جواهرات از جهانهای باستانی آفریقا تا مدیترانه و سپس اروپا و در نهایت ایالات متحده، میتوان مشاهده کرد که چگونه جواهرات در طول زمان تکامل یافته و امروزه در جواهرفروشیها یافت میشوند.
همانطور که گفتیم انسان ها بدلیل علاقه به گوهرسنگ ها، ماه های سال را نیز به نام یک گوهرسنگ نامگذاری کردند که در نتیجه هر شخص دارای یک سنگ ماه تولد می باشد.
اما در ادامه مقاله روز جهانی جواهرات، بجای پرداختن به مطلب تکراری سنگ های ماه تولد، به بررس تاریخچه زیورآلات و جواهرات از دوران باستان تا کنون بر روی کره زمین می پردازیم.
ایران، خاورمیانه و مدیترانه
در این بخش از مقاله روز جهانی جواهرات به بررسی ایران و مدیترانه می پردازیم. اولین آثار جواهرات را می توان در تمدن هایی جستجو کرد که در حدود 3000 تا 400 سال قبل از میلاد در محدوده خاورمیانه، مدیترانه و آنچه امروزه کشور ایران نامیده می شود، شکوفا شدند.
زیورآلات و جواهرات تین منطقه و دوران تاریخ بشر در ابتدا معمولاً صدف ها، سنگ های رنگی و مهرهای سنگی ساده بودند. بسیاری از آن ها دارای معانی معنوی، ستاره ها و طرح های گل بودند. جواهرات به خدایان تقدیم می شد و برای آرایش مجسمه ها استفاده می شد.
مقبره های سلطنتی در سومر باستان، که قدمت آن به 3000 سال قبل از میلاد برمی گردد، بزرگترین مجموعه تمام دوران را به ما تحویل داده است. آنجا مومیاییهایی را یافتند که با هر نوع جواهرات، روسری، گردنبند، گوشواره، حلقه، تاج و سنجاق پوشیده شده بود.
در سنگ نگاره های تخت جمشید و هخامنشیان (250 قبل از میلاد) و ساسانیان (224 بعد از میلاد) نیز جواهراتی را می توان دید که بر بدن انسان ها پوشانده شده است و هم اکنون در بسیاری از موزه ها از جمله موزه ایران باستان سکه ها، گردنبندها، بازوبندها، دستبندها و کتیبه های طلایی و نقره ای یادگار از هخامنشیان و ساسانیان را می توانید ببینید که طلا و جواهرسازان ایرانی در آن دوران با په مهارتی آن ها را ساخته اند.
اوج شکوفایی طراحی و ساخت جواهرات در ایران را می تواند در تاریخ 1000 سال گذشته ایران و در دوران صفوی و قاجار دید که خوشبختانه بیشتر این گوهرسنگ ها و جواهرات هم اکنون در موزه جواهرات ملی قرار دارند.
در عکس فوق جقه نادری را می بینید که در نیمه دوم قرن 19 ساخته شده و هم اکنون در خزانه جواهرات ملی نگهداری می شود.
مصر باستان
بعد از ایران باستان نوبت مصریان باستان است. آن ها زیورآلات را برای زیبایی و طلسم می پوشیدند. یکی از نقوش رایج آن دوران آنخ، نماد زندگی بود. یکی از جواهرات محبوب که حتی دوباره مد شده است و دارای رشته های متعدد مهره های رنگ های مختلف است.
مصری ها دستبندهایی را از چندین گونه از سنگ های قیمتی رنگی مانند آمیتیست، کارنلین، فلدسپات سبز و فیروزه ای می ساختند و استفاده می کردند.
مصریان از نمادها برای نشان دادن غرور سرزمینی استفاده می کردند، کرکس نماینده نخبت، حامی مصر علیا و کبرا برای مصر سفلی بود که بر روی پیشانی ماسک طلایی معروف توتانخ آمون نیز قرار دارد. (عکس بالا)
مصری ها در جواهرات سلطنتی از طلا، نقره، زمرد، فیروزه، کلسدونی، آمیتیست و لاجورد نیز استفاده می کردند. آن ها لاجورد را با معدنچیان افغانستان معامله می کردند و به مصر می آوردند.
مصریان قویاً معتقد بودند که رنگ جنبههای شخصیتی ما را منعکس میکند و در نتیجه نمادسازی رنگ برای مصریان باستان مهم بود. زرد و طلا با خورشید مرتبط بودند و همیشه در تاج ها و زیور آلات فرعون و کاهنانش استفاده می شد.
سنگ سبزی در دهان فراعنه گذاشتند تا گفتار را در جهان دیگر بازگردانند. ناگفته نماند کلوپاترا عاشق سنگ زمرد بود.
یونانی ها
یونانی ها نویسندگان پرکار بودند و اغلب در مورد جواهرات و تأثیر آن بر زندگی روزمره خود صحبت می کردند و می نوشتند. تا 1200 سال قبل از میلاد، جواهرات یونانی غنی و متنوع بود و نشان دهنده رونق جامعه بود.
در ابتدا، یونانیها از نقوش شرقی کپی کردند، اما بعداً به دنبال اعتقادات خود به خدایان و نمادها، سبک خاص خود را توسعه دادند. جواهرات یونانی شامل تاج، گوشواره، دستبند، انگشتر، سنجاق سر، گردنبند و سنجاق بود.
زنان یونانی گاهی گردنبندهایی با 75 گلدان مینیاتوری آویزان یا بیشتر می پوشیدند. جواهرات آنها طعم شرقی با سنگ های قیمتی داشته است.
روم باستان
در دوران روم بیشتر سنگ های قیمتی که امروزه استفاده می کنیم قبلاً کشف شده بودند. اسطوره و جادو قانون روز بود و با سنگ های قیمتی با احترام رفتار می شد.
آن ها هدف دومی هم داشتند. زنان رومی عموما از گیره بلند مویی استفاده می کردند که به اندازه کافی بلند بودند تا در دفاع شخصی از آن استفاده کنند! دستبندهایی برای مچ دست و بالای بازوها و همچنین گردنبندها و جواهرات ساخته شده از سکه های طلا رایج بوده است.
بحرین
بحرین جزیره ای هموار در خلیج فارس است که در سواحل عربستان واقع شده است. اینجا جزیره ای بوده که اشراف و ثروت در آن وجود نداشته و مردم عادی در آن سکونت داشتند.
البته در تاریخ باستان و چند قرن پیش نیز جزوی از ایران بوده است. بحرین جزیره ای از مردم عادی بوده که در آن 170000 قبر و محل دفن کشف شده است.
باستانی ترین آنها نزدیک به 4000 سال قدمت دارند و قدمت برخی از آنها نیز به 300 سال قبل از میلاد می رسند. آنان مردم عادی بودند که در واقع از استاندارد زندگی بالایی برخوردار بودند.
باستان شناسان به بحرین هجوم آورده اند تا دریابند که این مردم چگونه زندگی می کردند. آنها سرهای تبر برنزی، نیزه و حتی یک گلدان 4000 ساله پیدا کردند. اما کشف جالب آنها یک گوشواره مروارید و طلای 4000 ساله بود که قدیمی ترین گوشواره ای بود که تا به حال پیدا شده بود.
امپراتوری بیزانس
هیچ امپراتوری سنت غنی تری در جواهرات به اندازه بیزانسی ها نشان نداده است. بیزانسی ها پس از انتقال پایتخت توسط امپراتور کنستانتین به قسطنطنیه در سال 330 پس از میلاد، این مقام را به ارث بردند.
این امپراتوری عظمت و غنای یونان، مصر، خاور نزدیک و بخش هایی از روسیه و شمال آفریقا را در هم آمیخت. طرحهای آنها با تجارت، ازدواج و جنگ به غرب اروپا منتقل شد. هنر میناکاری کلوزونی در دوره بیزانس رونق گرفت.
هنگامی که روم سقوط کرد، تاریکی بر سرزمین هایی که آنها بر آن حکومت می کردند، فرود آمد. زندگی سخت بود و تجملات مانند جواهرات از زندگی اروپایی ناپدید شد.
در این زمان، بیشتر ثروت در دست کلیسا بود. در قرن دهم، جهان مقدس از ظرافتهایی مانند محرابهای نگیندار و جامها بهره میبرد.
در طول جنگهای صلیبی، گروههای سرباز به سرزمین مقدس سفر کردند و با انبوهی از سنگهای قیمتی بازگشتند. و کلیسا از غارت این جواهرات بیشترین سود را برد، اما زیورآلات و جواهرات زیادی نیز به کلیسا تحویل داده نشد و مردم عادی راه و علاقه خود به جواهرات را پیدا کردند.
جنگ های صلیبی
جنگ های صلیبی اولین تجارت واقعی بین شرق و غرب در چندین قرن بود و این امر دنیای جدیدی از تجارت و ارتباطات را گشود و اروپایی ها را در معرض محصولات و ایده های جدید قرار داد.
از قرن دوازدهم تا پانزدهم، تعداد کمی از دهقانان زیورآلات و جواهرات می پوشیدند، به جز گاهی اوقات که سنجاق یا کلاهی داشتند.
در قرون وسطی، خانواده سلطنتی و کلیساها نسبت به مردم عادی بسیار بیشتر از جواهرات استفاده می کردند و با کسانی که سعی می کردند از لباس ها یا آداب و جواهرات آن ها کپی کنند، برخورد می کردند.
اشراف این را امتیاز ویژه ای برای خود می دانستند که فقط قشر آن ها می توانست از آن لذت ببرد. برای اجرای این ایده قوانین جدیدی برای جلوگیری از تجمل گرایی و ترویج صرفه جویی در بین مردم اجرا شد. این قوانین از طریق تنظیم لباس هایی که افراد عادی جامعه مجاز به پوشیدن بودند شروع شد.
انگشترهایی که پوشیده می شد دارای معنی و هدفی بودند. چهار مقوله یا هدف اصلی وجود داشت:
1. انگشترهای کلیسایی که توسط روحانیون و افراد غیر روحانی به عنوان نمادهای مقدس استفاده می شد.
2. حلقه های شفابخش، برای درمان بیماری ها.
3. حلقه های عاشقانه، حلقه ازدواج در انگشت دوم چپ به دلیل نزدیک بودن به قلب.
4. حلقه های گجت شامل بند برنجی، حلقه های قطب نما.
بعدها فرانسویها روند مد را در قرن شانزدهم تغییر دادند، هنری هشتم، از خانواده سلطنتی انگلستان، عجیبترین لباسها را میپوشید. او حداقل 234 حلقه، 324 سنجاق سینه، الماس و گردنبند مروارید دار داشت.
دختر او، الیزابت اول، آنقدر مروارید را دوست داشت که بیش از 2000 لباس درست کرد که هر کدام با مروارید و سنگ های قیمتی سنگین شده بودند. لباس الیزابت نمونه ای از این دوره بود. ملکه اسپانیا همچنین لباس هایی به تن داشت که با جواهرات و مروارید دوزی شده بودند.
لوئی چهاردهم پادشاه فرانسه این حقیقت را دوست داشت که دربار او باشکوه ترین در سراسر سرزمین حکمرانیش بود. در طول سلطنت او (1642-1715) بیش از هر زمان دیگری در تاریخ، الماس بزرگ از هند وارد شد.
تا به حال در مورد الماس آبی امید HOPE شنیده اید؟ اعتقاد بر این است که آن را از Jean-Baptiste Tavernier خریداری کرده بود و قرار بود توسط Royal Jewelers Le Grand در یک گردنبند قرار گیرد. قرار بود این گردنبند به عنوان هدیه عروسی برای ماری آنتیک به نوه او داده شود، اما در عوض به سرقت رفت.
قرن هفدهم عصر طراحی باروک بود. (اصطلاح باروک احتمالاً از باروکای پرتغالی به معنای مروارید بدشکل گرفته شده است.) سنگ های قیمتی رنگی مورد پسند خود قرار گرفتند و در مرحله بعد این الماس بود که در صنعت جواهرسازی فرمانروایی کرد.
عکس اصلی این مقاله (عکس بالا) مربوط به عکس دست سلطان تجارت گوهرسنگ ها، هری وینستون است که در سال 1952 گرفته شده و در نشریه لایف منتشر شده است. در آن زمان شما بزرگترین و درشت ترین و پاک ترین گوهرسنگ های روز را می بینید که در تملک شخصی وی بوده است و جای دارد
در مقاله روز جهانی جواهرات از این تاجر بزرگ یادی کردیم، گرچه در ایران نیز تاجران و گوهرشناسان بسیاری بودند و هستند که در صنعت طلا و جواهر ایران تاثیر فراوان داشتند ولی بدلیل محدودیت در اشتراک گذاری مطالب و عکس ها از ایشان نام نمیبریم.
در عکس فوق باقوت کبود کاترین کبیر به وزن 337.19 قیراط (روی انگشت شصت)، الماس معروف امید به وزن 45.52 قیراط (بین انگشت اشاره و وسط)، زمرد سبز سلطنتی اسپانیا (روی انگشت کوچک)، الماس چشم بت به وزن 70.21 قیراط (سمت چپ زمرد و بین انگشت وسط و انگشت سمت چپ آن)، الماس جانکر تراش امرالد کات مربع به وزن 125.35 قیراط که در سال 1936 از یک سنگ راف تراشیده شد (مرکز کف دست)، یاقوت قرمز درشت 14 قیراطی برمه، الماس ستاره شرق با تراش اشک به وزن 94.80 قیراط (بین انگشت کوچک و انگشت سمت راست آن) و یک جفت الماس تراش اشک همسان به وزن 50 قیراط را می توانید در دستان او ببینید.
نزدیک انگشت شصت او یاقوت کبود کاترین کبیر قرار دارد. کاترین کبیر روسیه (1729-1796) عشق زیادی به سنگ های قیمتی داشت. او به تزئین کل اتاق ها با سنگ هایی مانند عقیق، جاسپر، مالاکیت و غیره علاقه داشت.
یکی از ستایشگرانش یک یاقوت کبود 337 قیراطی به او هدیه داد که در میان جواهرات رومانوف باقی ماند تا اینکه توسط نیکلاس دوم برای تامین هزینه های بیمارستانی در طول جنگ جهانی اول فروخته شد.
“یاقوت کبود کاترین کبیر” بعداً بخشی از کلکسیون مشهور هری وینستون شد، که توسط او به مبلغ نامشخصی خریداری شد. و اکنون متعلق به یک مجموعه دار خصوصی است.
او به مدت 10 سال این جواهرات را در ایالات متحده، اروپا و کوبا برای فروش برد. الماس معروف امید Hope نیز به موزه اسمیتسون در واشنگتن دی سی اهدا شد.
امیدواریم از مقاله روز جهانی جواهرات و مطلب و عکسهایی که برای آن در نظر گرفته شده بود لذت برده باشید و آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
برای خواندن مقاله های دیگر درباره سنگ های گرانبها و نیمه گرانبها، معدن، الماس های تاریخی و مرتبط با دنیای طلا و جواهر در سایت شهر گوهرها می توانید به بخش مقاله ها در سایت شهر گوهرها سر بزنید.
برای بالا بردن اطلاعات خود درباره گوهرسنگ ها و مطالعه علمی تر می توانید به بخش گوهرشناسی در سایت شهر گوهرها سر بزنید.
هم اکنون می توانید این مقاله را از طریق واتساپ و تلگرام… به اشتراک بگذارید: